در جواب بايد گفت: كسى چنين ادعايي نكرده كه «بزوفرى» اين دعا را بدون واسطه از امام(ع) نقل كرده است و آيا لازم است هر كسى كه روايتى را از امامی نقل مى كند معاصر با آن امام باشد؟ ما اطمينان داريم كه اين دعا يا همراه سند در كتاب بزوفرى روايت شده؛ ولى ديگران كه از آن كتاب نقل كرده اند از باب مسامحه سند آن را حذف كرده اند و يا اينكه بزوفرى از آنجا كه دعا را معروف و مشهور ديده احتياجى به ذكر سند نديده است.

روش عرف و عقلا در مسائل تاريخى قبول هر خبرى است كه در كتب تاريخى معتبر يا مشهور نقل شده باشد؛ ولى علماى اسلام اخبار و روايات مربوط به احكام شرع و معارف دينى را پس از بررسي سند آنها، عدالت و وثاقت راويان و اطمينان پيدا كردن به وثوق آنها مي پذيرند. البته به خاطر وجود «اخبار من بلغ»، سند ادعيه مستحب مانند «دعاي شريف ندبه» نيازي به بررسي ندارد.