بسیارى از متخصّصین حدیث، تصریح به صحّت «حدیث منزلت» کرده اند. مانند: ابوعیسى ترمذى، ابن تیمیه، ابن ، شیخ عبدالحقّ، گنجى شافعى، مزّى، حاکم نیشابورى، یافعى، بغوى، ابونعیم اصفهانى، ذهبى و ... .
ابن تیمیه مى گوید: «این حدیث در هیچ یک از کتاب هاى مسلمانان وجود ندارد، نه در صحاح و نه در مسانید و سنن و مغازى و تفسیر». در حالی که مستدرک حاکم، متقى هندى در کنز العمال، ابن اثیر در الکامل، ضیاء مقدسى در المختارة و احمد بن حنبل در المسند حدیث را با سند صحیح نقل کرده است.
قال الرّضا عليه السّلام :
مَنْ کانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ
هر کس که عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.
بحارالانوار، ج 44، ص 284