شیعه بر این اعتقاد است که نماز عملی تعبدی است و در یک عمل تعبدی كسی حق تصرّف ندارد؛ تصرّف در چنین امری بدعت و حرام است. تنها شارع دین اصل و کیفیت عبادات را برای بندگان وضع می کند و انسانها نیز به حکم بنده بودن باید مطیع و تسلیم امر پروردگار عالم باشند. و از آنجا که پیامبر(ص) با دست باز نماز خوانده است، شیعیان نیز در راستای عمل به روش و سنت پیامبر - که بیان کننده شرع الهی است - نمازشان را با دست باز به جای می آورند. از این رو تکتف بعد از رحلت پیامبر(ص) در عمل عبادی نماز به وجود آمده است.

شیعه دست بسته نماز خواندن را حرام می داند در حالیکه هیچیک از مذاهب اهل سنّت نیز آن را واجب ندانسته‏ اند. اما شیعه آن را بدعت و حرام می داند؛ چون در زمان پیامبر(ص) حتی زمان خلیفه اوّل همه صحابه دست باز نماز می خوانده‏ اند تا اینکه در زمان خلیفه دوم این بدعت گذاشته شد. ضمنا هیچ یک از مذاهب اهل سنّت نیز آن را واجب ندانسته‏ اند.  بلکه بعضى آن را مستحب و گروهى در نمازهاى واجب آنرا مکروه شمرده‏ اند.