معناي «رجعت» اين است كه بعد از ظهور امام زمان(ع) و در آستانه رستاخيز، گروهى از «مؤمنان خالص» و «كفار بسيار شرور» به اين جهان باز مى گردند تا گروه اول مدارج كمال را طى كنند و گروه دوّم كيفرهاى شديد را ببينند. احياى گروهى از مردگان در اين دنيا كاملاً ممكن است. در قرآن مواردى مانند داستان اصحاب كهف كه آن نيز چيزى شبيه به رجعت بود و داستان مرغ هاى چهارگانه ابراهيم(ع) كه بعد از ذبح بار ديگر به زندگى بازگشتند وجود دارد تا امكان معاد را در مورد انسانها يادآوري نمايد.