توجه به معنای صحیح این سخنان نشان می دهد نگاه نادرستی که می کوشد بدون بررسی های علمی از بیانات حضرت علی(ع) برداشت هایی تحقیرآمیز راجع به زنان داشته باشد، تا چه اندازه دور از انصاف و امانت علمی است.
کلام امام در خطبه 80 ناظر به نقش عایشه در جنگ جمل و تفاوت های ذاتی ای است که بین زنان و مردان وجود دارد و موجب چیرگی احساسات بر عقل آنها هنگام تصمیم های مهم می شود، وگرنه به تصریح آیات قرآن و احادیث معصومین زنان و مردان در جنبه های انسانی و الهی و علمی و فرهنگی در یک مرتبه اند و تفاوت میان آنها نیست.
در نامه 31 نهج البلاغه اشاره لطیفی شده است که موضوع نکوهش مشورت کردن با زنان را تبیین می کند؛ حضرت می فرماید: «فَإِنَّ الْمَرْأَةَ رَيْحَانَةٌ، لَيْسَتْ بِقَهْرَمَانَة». روشن است چنين موجود لطيفى نمى تواند در مسائل خاصی طرف مشورت باشد. زیرا مى دانيم كه احساس و عاطفه بر زنان غلبه دارد و همين امر در مقام مشاوره - جهت امور حساسی مثل جنگ - بر آنها اثر مى گذارد.
حکمت 61 نیز ناظر به صفتی از صفات زنان است که باید در کنار دیگر صفات آنها دیده شود؛ یعنی اگرچه برخی زنان نابرخوردار از تربیت ایمانی کافی می توانند گاهی زبان های گزنده ای داشته باشند، اما لازم است به دیگر ویژگی های مثبت آنها نیز توجه شود و با تبعیت از دیگر آموزه های اسلامی، با عفو و بخشش با آنها رفتار گردد.

درباره كلام امام علي(ع) درباره زنان دو مطلب را باید در نظر داشت؛ يكي اين كه اين خطبه بعد از جنگ «جمل» ايراد شده كه ميدان دارِ اصلى آن جنگ، «عايشه» همسر پيامبر(ص) بود كه به تحريك طلحه و زبير وارد جنگ با امام شد و خون هاى زيادى را به زمين ريخت. ديگر اينكه وقتی قرآن نوع بشر را مذمّت كرده و مثلاً گفته: «انسان، حريص و كم طاقت آفريده شده»، ناظر به انسان هايى است كه تحت تربيت رهبران الهى قرار نگرفته اند. در مورد جنس زن نيز مطلب اين گونه است، در ميان زنان، هم افراد شايسته داريم و هم زنان بسيار منحرف.