مصداق عبارت «اهل البيت» در آیه «تطهیر» پيامبر(ص)، على، فاطمه، حسن و حسين(ع) مي‌‌باشند. دليل آن چهار دسته روايت است که دسته ای مي گويد: آيه تطهير شامل همسران پيامبر(ص) نمي شود. يك دسته تاكيد دارد كه بعد از نزول این آيه، پيامبر(ص) چندین ماه هنگام نماز صبح كنار درب خانه فاطمه(س) می ایستاد و این آیه را قرائت مي‌فرمود و دسته چهارم که صراحتا مى گويد: اين آيه درباره رسول خدا(ص)، على، فاطمه، حسن و حسين(ع) نازل شده است.

روایاتی در فضیلت تلاوت سوره محمد(ص) نقل شده؛ از جمله در حدیث نبوی سیراب شدن از نهرهای بهشتی وعده داده شده، همچنین امام صادق(ع) فضائلی برای تلاوت این سوره بیان کرده اند از جمله: رها شدن از تردید در دین، عدم ابتلا به فقر در دین، در امان بودن از ترس، از سلطان و شرک و کفر و نماز خواندن هزار فرشته در قبر او و همراهی آنها با او تا روز محشر و...؛ در حدیثی، تلاوت این سوره باعث آگاهی از حال اهل بیت(که نمونه کامل ایمان) و دشمنان آنها(خصوصا بنی امیه که نمونه بارز کفر و نفاق هستند) معرفی شده است.

قرآن جمعی از پیامبران را به عنوان صدیق توصیف می کند همانند حضرت ابراهیم(ع)، و ...  .هم چنین برخی از آیات قرآن صدیقین را همردیف پیامبران دانسته و می فرماید: «کسى که خدا و پیامبر را اطاعت کند [در قیامت] همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمتش را بر آنها تمام کرده، یعنى پیامبران، صدیقین، شهداء و صالحان، و آنها رفیق هاى خوبى هستند». از سویی «صدّیق» صیغه مبالغه و از ماده صدق است و به کسى گفته مى شود که صدق و راستى وجودش را احاطه کرده، و صداقت در فکر، گفتار و کردار در تمام زندگى او منعکس است.