کوههای یخ تعبیری از ابرهای سرد و متراکم است؛ ضمن اینکه تصاویر این ابرها از بالا به صورت کوه و دره ها می باشد. دانشمندان نیز بعد از اختراع هواپيما و امكان پروازهاى بلند كه دانش بشر را وسعت بخشيد، به ابرهايى تشکیل یافته از سوزن هاى يخ رسيدند كه عنوان كوه ‏هايى از يخ بر آنها درست است.

در سوره نور آمده: «خداوند از كوه هايى كه در آسمان است دانه هاى تگرگ نازل مى كند». اگرچه تفسیر این تعبیر برای مفسرین نخستین سخت و پیچیده بود، اما پیشرفت های علمی نشان می دهد ابرها صاف نیستند بلکه همان پستی و بلندی هایی که در کوه ها هست در سطح ابر نیز وجود دارد. همچنین دانشمندان معاصر ثابت کرده اند که فرآیند به وجود آمدن تگرگ ها به گونه ای است که نیاز به انباشتگی لایه های مختلف ابر بر همدیگر وجود دارد، انباشتگی ای که لایه های مختلف ابرها را به شکل کوهی از ابرهای سفید درمی آورد.

درباره کوه در عبارت «مِنْ جِبال فِیها مِنْ بَرَد» برخی آن را کنایه از توده عظیمی از تگرگ یا ابر دانسته اند، اما ابرها مانند کوه های مرتفع زمین دارای لایه های عظیم یخی و دارای ناهمواری های زیادی در جهت فوقانی خود می باشند؛ لذا واژه جبال درباره آنها حقیقتا به کار رفته است.