از ادله اي كه بر وجود امام زمان(عج) دلالت دارد برهان «تقابل قطبین» است. اين برهان دو مقدمه دارد: 1. خداوند تجليات جمالى و جلالى دارد. 2. به مقتضاى تقابل بين قطب الوهيت و تجلى تام و بين قطب عبوديت و متجلى تام و لزوم سنخيت بين اين دو، لازم است كه در روى زمين انسان كامل در عبوديت و متجليات الهى موجود باشد و آن كسى غير از حجت خدا نيست كه در نزد اشراقیون به «كلمه قدسيه الهیه» و نزد مشائیون به «عقل دهم» تعبير شده است.