«طهارت باطنی» به عنوان راز و حكمت عبادت تعيين شده است؛ حتی در اعمال عبادی مانند وضو، غسل و تیمم نیز مراد اصلی طهارت ظاهري نیست زیرا در غسل و وضو، ممکن است تصور شود منظور طهارت ظاهری است که بوسیله آب حاصل می شود، اما در ادامه این دستور که امر به تیمم می فرماید، روشن می کند که با امر به مالیدن خاك به دست و صورت منظور «طهارت معنوي» می باشد. وقتی روح انسان از تکبر و غرور طاهر گردید، دیگر در مقابل پروردگار نمی ایستد، بلکه شکرگزار او می شود.