حجر بن عدى در تمام نبردهاى على(ع) شركت داشت و از فرماندهان سپاه حضرت بود. در جنگ صفین(به نمایندگی از قوم خود) به امام(ع) فرمود: گوش به فرمان و مطیع توایم. اگر به شرقْ رو کنى، به شرق مى رویم و اگر به غربْ روانه شوى، به غرب مى رویم و هر فرمانى دهى، انجام مى دهیم. پس علی(ع) او را ستود.
طبعاً محدودیت ماده مرکز نزاع و تزاحم است، این وضع مخصوصاً در صورتى که توأم با احساس مسئولیت کافى نباشد، سبب فساد و خونریزى مى شود. شاید هم پرونده سوء پیشینه انسانها، سبب بدگمانى فرشتگان نسبت به نسل آدم شد. لذا خداوند هم در پاسخ فرشتگان هرگز آن را انکار نفرمود، بلکه اشاره کرد در کنار این واقعیت، واقعیت هاى مهم ترى درباره انسان و مقام او وجود دارد که فرشتگان از آن آگاه نیستند!
قال علي (عليه السلام):
اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.
حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.
وسائل الشيعه: 4/116