ملک العلماء در «بدائع الصنائع» نوشته است: عمر در نماز مغرب در رکعت اوّل حمد را نخواند و در رکعت دوم با صداى بلند قضا کرد، و عثمان در نماز عشاء در رکعت اوّل و دوم حمد را نخواند و در رکعت سوم و چهارم با صداى بلند قضا کرد. باید گفت: آنچه دو خلیفه مرتکب شده اند از دو جهت با سنّت مخالف است: 1 ـ اکتفا به رکعتى که حمد در آن خوانده نشده است. 2 ـ قضاى سوره حمد، در رکعت سوم و چهارم.