بزرگداشت گروهی از اهل کتاب در قرآن و وعده پاداش به آن ها هرگز به معنای تایید همه آنها نیست، زیرا قرآن در آیات زیادی صریحا ایمان نیاوردن به خاتم انبیاء(ص) را مساوی کفر و باعث عقاب می داند. انبیاء گذشته همگی به آمدن پیامبر خاتم(ص) بشارت می دادند و اساسا یکی از دستورات تورات و انجیل، ایمان به پیامبر خاتم(ص) است.
معنای این آیات فقط بزرگداشت آن دسته از اهل کتاب است که قبل از بعثت خاتم انبیاء(ص) در انتظار ایشان بودند و نیز کسانی که پس از بعثت، با تطبیق اوصاف یاد شده در کتب آسمانی قبلی بر آن حضرت(ص)، به ایشان ایمان آوردند؛ درواقع بزرگداشت ایمان و اسلام آوردن آنان است، نه بزرگداشت اهل کتاب بودن آنان.

«پلورالیسم دینی» به مفهوم بر حق دانستن همه ادیان، دارای اشکالات بسیاری است. اولا: سرانجام آن اجتماع نقیضین است؛ زیرا نسبت بسیاری از باورها، از نوع تقابل تناقض است، همانند اعتقاد به توحید و ثنویت. ثانیا: پلورالیسم خویشتن برانداز است؛ زیرا تکثرگرایی در مقابل انحصارگرایی است، و اصرار موافقین پلورالیسم بر حقانیت خود و ابطال باور دیگران، خود مخالف اصل پلورالیسم است. ثالثا: پلورالیسم منکر هدایت گری دین است؛ زیرا خداوند برای تکامل بشر، ادیان پیشین را منسوخ، و دین کامل را می فرستد. و ...