ابن حجر می نویسد: حسين بن على نوه رسول(ص) و يکى از دو آقاى جوانان اهل بهشت است؛ زرندى حنفى نیز می نویسد: حسين، مردى با سخاوت و کريم بود و بيست و پنج بار پياده حج به جاى آورد؛ ابن سيرين می گوید: آسمان بر کسى بعد از يحيى بن زکريا به جز حسين(ع) نگريست و هنگامى که کشته شد آسمان سياه گشت، و ستارگان در روز، پديدار شدند، به حدى که سياره جوزاء در وقت عصر ديده شد، و آسمان تا هفت شبانه روز به مانند لخته خونى بود.