از دیدگاه شیعه دوازده امامى امورى به عنوان اهداف و اغراض امامت مطرح شده است که به آنها مى پردازیم: حفظ نظام اجتماعى مسلمانان، برقرارى عدالت اجتماعى، اجرای تکالیف اجتماعى، اجراى حدود الهى، جلوگیرى از گناه،  امامت، لطف الهى است در راستای تقرب بنده به درگاه او، پاسدارى و تبیین شریعت، بیان تفاصیل شریعت و ... امیرالمؤمنین(ع) در خطبه اى، وظایف و مسؤولیت هاى امام را این گونه بیان مى فرماید: «ابلاغ موعظه،کوشش در نصیحت، احیاء سنّت، اقامه حدود بر کسانى که مستحق آنند، پرداختن سهم هر کس از بیت المال».

درست است که عصمت امری اعطایی است، ولی باید زمینه هایى در افراد به وجود آید تا این لطف الهى شامل حال آنان گردد. بخشى از این زمینه ها مانند وراثت و تربیت خارج از اختیار، و بخشى دیگر کاملاً در اختیار فرد معصوم مى باشد، مانند: جهاد با نفس، چشم پوشى از حرام و جهاد با کجی ها و بدی هاى جامعه، که به روشنى ثابت مى کند هرگاه لطفى به نام «عصمت» در اختیار آنان قرار گیرد، از آن در تهذیب فرد و جامعه بهره خواهند گرفت. در نتیجه «عصمت» یک افتخار محسوب مى شود.