سيد مرتضى درباره غدير چنين سروده: ( ...و ولايت او را به گونه اى فرياد زد که براى کسى عذرى باقى نماند... همانا روز غدير گروهى را که دلشان شاد و خنک شد ،شفا بخشيد و گروهى را هلاک نمود)؛ «ولقد شفى یومُ الغدیرِ معاشراً *** ثَلِجَتْ نفوسُهُمُ وأودى معشرا...» .