آیه انذار و ضرورت وجود امام در هر زمان

آیا مى توان با توجه به آیه هدایت، ضرورت وجود امام معصوم را در هر زمانى اثبات نمود؟

فخر رازى نقل مى کند: آيه انذار دلالت دارد که هيچ عصرى خالى نيست از کسانى که قيام به حقّ کرده و مردم را به آن هدايت مى کنند، و کلينى از امام صادق(ع) نقل مي کند: مقصود از آيه انذار، ائمه(ع) است.

آیات «گواهان امّت» و ضرورت وجود امام معصوم را در هر زمان

آیا مى توان با توجه به آیات «گواهان امّت» ضرورت وجود امام معصوم را در هر زمانى اثبات نمود؟

از آیات بسیارى استفاده مى شود که خداوند در بین هر امّتى، کسى را به عنوان شاهد قرار داده تا در قیامت بوسیله او بر آنها احتجاج کند، مانند آیات 89 سوره نحل، 41 سوره نساء و 75 سوره قصص. طبق این آیات در هر زمان و براى هر امّتى، خداوند افرادى قرار داده تا در روز قیامت بر اعمال آن امّت گواهى دهند و مسلم است کسى که قرار است شاهد باشد، در شهادتش نزد خداوند نباید اشتباه کند. از آنجا که هیچ عصرى خالى از شاهد بر مردم نیست مفسرین چنین اشخاصی را انبیاء و در صورت نبودن انبیاء اوصیاء و ائمه می دانند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

إِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ فَادْخُلْهُ حَافِياً عَلَى السَّکِينَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْخُشُوعِ...

هنگامى که به مسجد الحرام وارد شدى، با پاى برهنه و با آرامش و متانت و خشوع داخل شو.

کافى: 4/401