در آیاتی از سوره های حج و الرحمن، چیزهایی درباره پوشش حریر بهشتیان و مستور بودن حورالعین های بهشتی مورد اشاره قرار گرفته است؛ ولی تصریحی درباره میزان و حدود و ثغور این پوشش ذکر نشده است.
با این حال نباید فراموش کرد که تنها انگیزه پدید آمدن حجاب ناپاکی چشم ها و انحراف قلوب و هوس نیست تا با منتقی شدن این موضوعات در بهشت، نیازی به پوشش در بهشت نباشد.
پوشش به عنوان کمالی برای زنان، سبب زیبایی هر چه بیشتر آنها می شود و مسلما این زیبایی برای زنان بهشتی خواستنی تر و سزاوارتر است.

میرزا بهاء می گوید: برای تکفین میّت، از پنج پارچه حریر یا پنبه استفاده شود و در صورت عدم استطاعت، به یکی از آنها، اکتفاء کند. حرام است بر شما حرکت دادن میت به محلی که بیش از یک ساعت راه فاصله دارد و باید میت را در مکان نزدیکی دفن کنید. البته او نگفته اگر این کار حرام است، پس چرا جنازه سیّد باب را از تبریز به تهران و سپس به عکّا برده و دفن نمودند؟