«سید باب» در کتاب «بیان» می گوید: «در نماز میت شش تکبیر گفته می شود که پس از هر تکبیر، نوزده مرتبه یکی از اذکاری که به ترتیب گفته شد خوانده می شود». در «گنجینه احکام» از قول «عبدالبهاء» نقل می کند: هر چند «تکبیر» در لغت به معنی «الله اکبر» گفتن است، ولی در عرف اهل «بهاء» به معنی تحیّت است و تحیّت اهل بهاء «الله ابهی» است.

میرزا بهاء می گوید: برای تکفین میّت، از پنج پارچه حریر یا پنبه استفاده شود و در صورت عدم استطاعت، به یکی از آنها، اکتفاء کند. حرام است بر شما حرکت دادن میت به محلی که بیش از یک ساعت راه فاصله دارد و باید میت را در مکان نزدیکی دفن کنید. البته او نگفته اگر این کار حرام است، پس چرا جنازه سیّد باب را از تبریز به تهران و سپس به عکّا برده و دفن نمودند؟