بعضى از نویسندگان غربى، مذاهب را موجب تفرقه و جنگ میان بشر دانسته اند، اما باید توجه داشت:  اولا: اختلافات، در حقیقت میان پیروان و مخالفان مذهب صورت گرفته، و جنگ میان پیروان مذاهب مختلف نیز به خاطر تعلیمات مذهبى آنها نبوده است.  ثانیاً: درجوامعی که مذهب بر چیده شده، جنگ ها به صورت وحشتناک ترى گسترش یافته است.  ثالثاً: مذاهب آسمانى بر اثر خاصیت ضد نژاد پرستى، باعث از میان رفتن جنگ هایی شدند که از این امور سرچشمه مى گرفت.  رابعاً: تعدادی از جنگ های مذاهب برای آزادی انسان ها بوده است.

طیبیان برخلاف نزاریان به شریعت پایبند هستند. جوانان در پانزده سالگى با داعى مطلق بیعت می کنند که بیعت با امام تلقى مى شود. آنان به نماز، روزه، زکات، حج و ولایت اهمیت بسزایى داده و مقید به انجام آن هستند. اذان آنها مثل اذان شیعیان بوده، ولى مثل سنیّان وضو مى گیرند. نماز را در سه نوبت به جماعت مى خوانند، ولى نماز جمعه را برگزار نمى کنند. سفر به مکه، مدینه، نجف، کربلا، قاهره و اماکنى که ائمه آنها مدفون هستند از مراسم هاى عبادى - زیارتى آنهاست. عزادارى محرم و جشن غدیر از مهمترین مراسم طیبیان است.