ابن قتیبه یاد آورشده: هشام بن عمار، استاد بخارى در صحیح اش مى باشد. ذهبى او را امام، خطیب، قارى، محدث، عالم و راستگویى پر حدیث توصیف کرده. بخارى، بدون واسطه از او حدیث نقل مى کند. ولید بن مسلم که وى از اساتید اوست، از او حدیث نقل مى کند و عبدان گفته: در دنیا مثل او نبود و دیگرى مى گوید: هشام مردى فصیح، بلیغ، فهمیده، پرعلم و... بود.
ابوسعید جنّابى که از طرف عبدان برای تبلیغ اسماعیلیه به بحرین رفته بود در سال 286 ق بر آنجا مسلط شد و حکومت قرامطه بحرین را تشکیل داد. پس از او پسر بزرگش سعید و سپس ابوطاهر طبق سفارش ابوسعید حکومت کردند. ابوطاهر در سال 317 ق به مکّه لشگر کشید و بى رحمانه به کشتار حاجیان در مکه پرداخت و کشتگان را در چاه زمزم ریخت. حجرالاسود، پرده هاى کعبه و درب آن را کنده و با خود به لحساء برد. ابوطاهر در سال 332 هـ به مرض آبله درگذشت. با مرگ او قرامطه بحرین شکوه خود را از دست داد.
قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه عليه و آله :
اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منينَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.
براى شهادت حسين عليه السلام ، حرارت و گرمايى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى شود.
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 556