ساختمان کلیسای ارتدوکس از سه قسمت ترکیب می شود؛ ابتدا مدخل ورودی که در آن حوض مخصوص تعمید قرار دارد که توبه کاران و افرادی که می خواستند تعمید بگیرند در آن می ایستادند. صحن کلیسا که جمعیت برای برگزاری مراسم عبادی در آن جا می ایستند. سکوی وعظ که انجیل روی آن تلاوت می شود و خطابه هم در آن جا القا می شود و روی شاه نشین برجسته ای قرار دارد.

پیدایش کلیسای ارتدوکس قبل از آن که ریشه ی اعتقادی داشته باشد، منشأ جغرافیایی داشته و ناشی از جدایی وتجزیه  روم به بخش شرقی و غربی بود. امروزه مسیحیان روسیه، یونان، بلغارستان، صربستان، آلبانی و رومانی پیرو کلیسای ارتدوکس اند و کلیساهای محلی کوچک تر، یعنی کلیسای سوریه، گریگوری ارمنی، قُبطی و اتیوپی هم منسوب به این شعبه از مسیحیت هستند.

اختلاف کلیسای ارتدوکس شرق و کاتولیک رومی از تقسیم بندی جغرافیایی و موضوع کوچک هم رتبه بودن اسقف اورشلیم و اسقف روم آغاز شد، اما کم کم به برخی مسائل اعتقادی و آموزه های مذهبی کشیده شد، مانند: 1- صدور روح القدس از پدر یا از پدر و پسر. 2- عصمت پاپ و مقامات کلیسایی. 3- مسئله تجرد مقامات روحانی. 4- باکره بودن حضرت مریم(س) تا پایان عمر. 5- منابع و مآخذ اصول اعتقادی. 6- مسئله فدیه. 7- اجرای رسوم هفتگانه.