امام علی(ع) در رابطه با اشخاص «اطاعت شونده» می فرمایند: «لازم است از كسى اطاعت كنيد كه از نشناختن او معذور نيستيد». منظور از آن كس، در درجه اول، ذات پاك خداوند و در درجه بعد پيامبر اسلام(ص) و جانشينان معصوم و بر حق اوست كه اطاعت از آنها اطاعت مطلقه است. بنابراين بعد از شناخت خداوند بايد دانست او مطابق «قاعده لطف»، رسولانى را مبعوث مى كند تا پيامش را به بندگان برسانند و راه صحيح و باطل را به آنها نشان دهند و به هنگام رحلت رسولان، اوصياى آنها را بايد شناخت و پيام رسولان را از آنها گرفت.