با ظهور اسلام در حجاز و تربیت انسان های فرهیخته در مکتب معصومین(ع)، خورشید اسلام در فراسوی مرزهای جغرافیایی پرتو افکند که به تشکیل تمدن اسلامی انجامید. شهید «مطهری» در این باره می نویسد: «شگفت انگیز است نژاد عرب که در طول قرون متمادی، در حال خفتگی بسر می برد، ناگهان بیدار شد و با قدرتی شگرف دنیا را تهدید کرده و زیر و رو ساخت...». همچنین «گوستاو لوبون» می گوید: «بعضی ها عار دارند که اقرار کنند یک قوم کافر [مسلمانان] سبب شده اروپای مسیحی از حال توحّش و جهالت خارج گردد». و ... .

«حد» در لغت به معنی «منع و جلوگیری» است. و در اصطلاح «فقه» اسلامی به معنی کیفر و عقوبتی است که از جانب شارع تعیین شده است. لذا به چنین مجازات هایی «حد» اطلاق می شود؛ زیرا مانع وقوع معصیت و جرم است. از سویی با توجه به بحران اسفبار فرهنگی در جامعه امروز، اجرای «حدود» در «ملأ عام» می تواند سبب کاهش گناه، عبرت فرد گناهکار و نیز آرامش جامعه شود. از این رو مجازات «علنی» سبب ارتقاء اخلاق و اصلاح جامعه می شود.

گاهی اشکال می شود که اجرای حدود در ملأ عام، موجب وهن اسلام و انزجار جامعه می شود؛ اما مسأله لزوم علنی بودن برخی از مجازات ها را می توان از چند طریق توجیه و استدلال کرد: 1- دلیل قرآنی بر آن حاکم است؛ 2- دلیل روایی آن را تأیید می کند؛ 3- اینکه اجرای علنی حدود، مانع گسترش فساد است؛ 4- اینکه گناه علنی، مستلزم مجازات علنی است؛ 5- این شکل مجازات استقبال عمومی را درپی داشته است؛ 6- رضایت خدا، مقدّم بر رضایت بیگانه است و نباید در اجرای حدود الهی چشم به دهان دشمن داشت و به دنبال رضایت او بود.