هرگاه شخص بالغ، شراب يا آبجو يا هر نوع مشروبات الكلى قديم يا جديد را از روى علم و عمد بنوشد بايد پشت او را برهنه كنند و هشتاد تازيانه به او بزنند و اگر اين كار را ادامه دهد و آن را حلال و مباح نشمرد در مرتبه چهارم اعدام مي شود؛ ولى اگر به كلي منكر تحريم اين مشروبات شود و بنوشد، مرتد است و در همان مرتبه اوّل حكم اعدام درباره او ثابت است.
روايات بسیارى در مذمت شراب و احكام آن وارد شده، همانند این روایت كه پیامبر(ص) می فرماید: «خداوند طوایفی را در رابطه با شراب لعنت كرده است؛ نخستین ملعون، خود شراب است، سپس كسى كه درخت انگور يا خرما را برای تهيه شراب غرس کرده و كسى كه آب انگور را براى ساختن شراب مى فشارد، سپس شرابخوار و کسی که شراب را در جام ریخته، فروشنده و خریدار آن، و كسى كه از درآمد حاصل از فروش شراب استفاده مى كند». سپس می فرماید: «راننده ای که شراب را حمل کرده و کسی که در انبار از آنها نگهداری می کند نیز ملعون هستند».
قال الصادق (عليه السلام) :
إِنَّ ضَيْفَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلٌ حَجَّ وَ اعْتَمَرَ فَهُوَ ضَيْفُ اللَّهِ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ.
مردى که حج يا عمره انجام دهد ميهمان خدا است و تا زمانى که به منزل خود بازگردد در اين ميهمانى قرار دارد
وسائل الشيعه: 14/586