امام علی(ع) درباره «موعظه بدون عمل» می فرماید: «از كسانى مباش كه بسیار موعظه مى كنند، اما خود اندرز نمى پذيرند». اين وصف عالمان بى عمل و مدعيان بى تعهد و رياكاران فاقد اخلاص است كه در قرآن مجيد سبب خشم شديد خداوند قرار گرفته اند. هم چنین حضرت(ع) در ادامه می فرماید: «از كسانى مباش كه ديگران را هدايت و خود را گمراه مى سازند»، در واقع آنان اسباب نجات ديگران را فراهم کرده، اما خودشان از آن بهره نمى گيرند.

خطر عالم گمراه بر كسى پوشيده نيست؛ چراکه فجايع عظيم را در سطح جهان، جاهلان انجام نمى دهند بلكه ريشه تمام آنها به عالمان گمراهى برمى گردد كه با خدا و دين به كلّى بيگانه اند و يا دين را ملعبه دنياى خويش ساخته اند. لذا با توجّه به عظمت خطرات اين گروه، آيات قرآن و روايات اسلامى هشدارهاى فراوانى نسبت به آنها داده و مردم را از افتادن در دام آنها بر حذر داشته است.