پاسخ اجمالی:
بر اساس روایات پيامبر(ص) هنگام نزول وحى مستقيم، بر خود احساس سنگينى مى كرد، و از شدت سنگينى كه بر او وارد مى شد بدنش داغ مى شد، و از پيشانى مباركش عَرَق مي ريخت. امام علي(ع) در اين باره می فرماید: «موقعى كه سوره مائده بر پيامبر(ص) نازل شد، ايشان بر استرى به نام «شهباء» سوار بودند. وحى بر ايشان سنگينى كرد، به طورى كه حيوان ايستاد و شكمش پايين آمد. ديدم كه نزديك بود ناف او به زمين برسد، در آن حال پيامبر(ص) از حال رفت و دست خود را بر سر يكى از صحابه نهاد ...».
پاسخ تفصیلی:
پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) هنگام نزول وحى مستقيم، بر خود احساس سنگينى مى كرد، و از شدت سنگينى كه بر او وارد مى شد بدنش داغ مى شد، و از پيشانى مباركش عَرَق سرازير مى گشت. اگر بر شترى يا اسبى سوار بود، كمر حيوان خم مى شد و به نزديك زمين مى رسيد. حضرت علي(علیه السلام) مى فرمايد: «موقعى كه سوره مائده بر پيامبر نازل شد، ايشان بر استرى به نام «شهباء» سوار بودند. وحى بر ايشان سنگينى كرد، به طورى كه حيوان ايستاد و شكمش پايين آمد. ديدم كه نزديك بود ناف او به زمين برسد، در آن حال پيامبر(ص) از حال رفت و دست خود را بر سر يكى از صحابه نهاد ...».(1)
عبادة بن صامت مى گويد: «هنگام نزول وحى گونه هاى پيامبر(صلی الله علیه و آله) درهم مى كشيد و رنگ او تغيير مى كرد. در آن حال سر خود را فرو مى افكند و صحابه نيز چنين مى كردند».(2)
گاه مى شد كه زانوى پيامبر(صلی الله علیه و آله) بر زانوى كسى بود، در آن حال وحى نازل مى شد، آن شخص تحمّل سنگينى زانوى پيامبر(ص) را نداشت. ما نمى دانيم چرا پيامبر(ص) دچار اين حالت مى شد؛ چون از حقيقت وحى آگاه نيستيم. براى تفصيل بيشتر مى‌توان به كتاب هايى كه درباره وحى و كيفيّت آن نگاشته شده است مراجعه كرد.(3)،(4)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.