آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قرآن در سوره «توبه» مى فرمايد: «آنها كه طلا و نقره را گنجينه [ذخيره و پنهان] مى سازند و در راه خدا انفاق نمى كنند به مجازات دردناك بشارت ده، در آن روز آن سكّه هاي طلا و نقره را در آتش جهنّم داغ و سوزان كرده و با آن صورت ها و پهلوها و پشتهايشان را داغ مى كنند» و به آنها گفته مى شود: «اين همان چيزى است كه براى خود گنجينه ساختيد پس بچشيد چيزى را كه براى خود اندوختيد».

قرآن مجيد در سوره «توبه» آيات 34 و 35 اشاره به كيفر گروهى از بدكاران مى كند كه درهم و دينار و طلا و نقره را به صورت گنج در مى آورند و حقّ آن را ادا نمى كنند، مى فرمايد: (آنها كه طلا و نقره را گنجينه [ذخيره و پنهان] مى سازند و در راه خدا انفاق نمى كنند به مجازات دردناك بشارت ده)؛ «وَ الَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لَا يُنْفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِيمٍ». سپس به گوشه اى از اين «عذاب اليم» اشاره كرده، مى فرمايد: (در آن روز آن سكّه طلا و نقره را در آتش جهنّم داغ و سوزان كرده و با آن صورتها و پهلوها و پشتهايشان را داغ مى كنند)؛ «يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَی بِهَا جِبَاهُهُمْ وَ جُنُوبُهُمْ وَ ظُهُورُهُمْ»، و به آنها گفته مى شود: (اين همان چيزى است كه براى خود گنجينه ساختيد پس بچشيد چيزى را كه براى خود اندوختيد!)؛ «هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لأَنْفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ».
اين تعبير به سؤال مهمّى كه در زمينه تمام آيات مربوط به عذاب شديد الهى در قيامت است پاسخ مى دهد، و آن اينكه اين مجازات ها محصول اَعمال مردم و نتيجه كارهاى خود آنهاست كه در آن روز به اين صورت مجسّم مى شود و در حقيقت اعمال خويش را مى چشند، درست مثل اينكه كسى به خاطر چند روزى افراط در نوشيدن شراب، گرفتار بيمارى هاى دردناك و شديدى شود و يك عمر از آنها رنج ببرد.(1)