آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«ابوجعفر نقيب» درباره علت تكريم و تعظيم امام علي(ع) نسبت به پيامبر(ص) گفته است: «ايمان علي(ع) به پيامبر(ص) و تصديق و پذيرش او بسيار قوى بود و در ايمان و يقين خود ثابت و در امور، قاطع و در عين حال، پيامبر(ص) را كاملا دوست مى داشت؛ چون هم نسبتش به او مى رسيد، و هم تربيتش؛ و موقعيت او نزد پيامبر(ص) با ساير اصحاب تفاوت داشت. اضافه بر اين، شرافت را از پيامبر(ص) گرفته بود؛ چون هر دو همچون يك روح در دو بدن بودند».

«ابن ابى الحديد» در ذيل بخشی از خطبه 106 «نهج البلاغه» که امام علي(علیه السلام)، در حقّ پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) دعا نموده، مطلب بسيار جالبى دارد و مى گويد: «از استادم «ابوجعفر نقيب» كه مرد با انصاف و دور از تعصّب بود در اينجا سؤال كردم و گفتم: من سخنان صحابه و خطبه هاى آنها را ديده ام، هيچكدام را مثل علي(ع) در تعظيم و تكريم و بزرگداشت پيامبر(ص) نديدم و نه دعايى مانند دعاى او، ما از نهج البلاغه و غير نهج البلاغه فصل هاى بسيارى را همانند اين فصل ديده ايم كه نشان مى دهد، او تعظيم و تكريم بسيار زيادى نسبت به پيغمبر(ص) دارد [ديگران چرا چنين نبودند؟]، «ابوجعفر نقيب» در پاسخ گفت: هيچ يك از صحابه - جز علي(ع) - سخنان مدوّنى كه انسان چيزى از آن در مورد شخصيت پيامبر اسلام(ص) بياموزد، ندارد. آنها سخنانى معمولى و كم فايده دارند. سپس افزود: ايمان علي(ع) به پيامبر(ص) و تصديق و پذيرش او بسيار قوى بود؛ او در ايمان و يقين خود ثابت؛ و در امور، قاطع و در عين حال، پيامبر اكرم(ص) را كاملا دوست مى داشت؛ چرا كه هم نسبتش به او مى رسيد، و هم تربيتش؛ و موقعيت او نزد پيامبر(ص) با ساير اصحاب تفاوت داشت. اضافه بر اين، شرافت را از پيامبر(ص) گرفته بود؛ چرا كه هر دو همچون يك روح در دو بدن بودند».(1)،(2)