آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بحث های منطقى، بهترين راه براى تبيين حقايق و رسيدن به نظرات صحيح و سالم است؛ لکن اگر تعصب و لجاجت جايگزين منطق شود بديهى ترين حقايق از نگاه خِرَد مخفی مى ماند. از اين رو اسلام جدال و بحث هاى آلوده به تعصب را شديداً نكوهش کرده و از آن به عنوان گناهان كبيره ياد می کند، زيرا سدی بزرگ در مسیر رسيدن به حقایق و واقعيت ها است.

بهترين راه براى تبيين حقايق و رسيدن به نظرات صحيح و سالم، بحث منطقى و خالى از هر گونه تعصب و لجاجت است؛ زيرا هنگامى كه افكار به يكديگر ضميمه شوند و جرقه هاى استعداد و نبوغ به هم بپيوندد، نورى ساطع مى شود كه همه چيز را روشن مى سازد. ولى اگر فضاى بحث آکنده به تعصبها، لجاجتها، خودخواهى ها، خشونتها و در يك كلمه جدال و مراء شود، چنان ظلمانى و تيره و تار مى شود كه گاه بديهى ترين حقايق، پنهان و مكتوم مى ماند و هر قدر بحثها ادامه يابد حجاب هاى بيشترى بر چهره واقعيتها مى نشیند. به همين دليل در اسلام جدال و مراء يا به تعبير ديگر بحثهاى تعصب آلودى كه براى برترى جويى برطرف مقابل، و نه براى تبيين حق صورت مى گيرد، شديداً نكوهش شده و از آن بعنوان يكى از گناهان كبيره ياد شده، چرا كه سدی بزرگ در مسیر رسيدن به حقایق و واقعيتها است.(1)