آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«فالِق» از ماده «فَلْق» (بر وزن خَلْق) به معنى شكافتن چيزى و جدا كردن قسمتى از قسمت ديگر است. به كار رفتن اين تعبير در مورد رويانيدن گياهان به خاطر آن است كه به فرمان خدا پوسته بذرها و هسته گياهان با تمام استحكامي كه دارند شكافته مى شود و جوانه بسيار لطيف از آن بيرون مى آيد! در حقيقت شكافته شدن دانه هاى گياهان به هنگام جوانه زدن از عجائب قدرت خدا است. اين چه نيروئى است كه به جوانه فوق العاده ظريف اين قدرت را مى بخشد كه ديوار محكم هسته و دانه را شکافته و گام به بيرون نهاده و به جلوه گرى بپردازد؟!

«فالِق» از ماده «فَلْق» (بر وزن خَلْق) به معناى شكافتن چيزى و جدا كردن قسمتى از قسمت ديگر است، به كار رفتن اين تعبير در مورد رويانيدن گياهان به خاطر آن است كه به فرمان خدا پوسته بذرها و هسته هاى گياهان با تمام استحكام و ضخامتى كه دارند شكافته مى شود و جوانه بسيار لطيف و ظريف از آن مخفيگاه بيرون مى آيد!
در حقيقت شكافته شدن دانه هاى گياهان به هنگام جوانه زدن يكى از حسّاس ترين و در عين حال زيباترين لحظه وجود گياه است و درست شبيه لحظه تولد انسان از مادر است، اين لحظه حسّاس از عجائب قدرت خدا است. لحظه دگرگونى و تغيير شكل و گام نهادن از جهانى به جهانى ديگر. اين چه نيروئى است كه به جوانه فوق العاده ظريف، اين قدرت را مى بخشد كه ديوار محكم هسته و دانه را بشكافد، سرفراز و سربلند از آن بستر استراحت برخيزد و گام بيرون نهد و به جلوه گرى پردازد؟!(1)