آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خدا در قرآن به عنوان «خَيْرُ النّاصِرين» توصيف شده است؛ زيرا يارى كننده واقعى كسى است كه توانايى يارى كردن در برابر دشمن را در هر زمان و مكاني دارد، ياورى كه مغلوب نمى شود و هيچ قدرتى در برابرش تاب مقاومت ندارد. هم چنين آگاهى كامل از توطئه هاى دشمنان و از نقاط ضعف ديگران دارد و هرگز انتظارى در مقابل این يارى خود ندارد. اين اوصاف تنها در ذات خدا جمع است، در حالى كه ياوران ديگر فاقد اين اوصاف اند. اگر هم كسى بتواند مختصر يارى نسبت به ديگرى كند تنها در اين دنيا است و ياور واقعي در دنيا و آخرت خداوند است.

خداوند در آيه 150 سوره آل عمران، ذات پاكش را به عنوان «خَيْرُ النّاصِرين» توصيف نموده است؛ زيرا يارى كننده واقعى كسى است كه توانايى يارى كردن را در برابر هر دشمن و در هر زمان و هر مكان و هرگونه شرايط داشته باشد، ياورى كه هرگز مغلوب نمى شود و هيچ قدرتى در برابر او تاب مقاومت را ندارد. اضافه بر اين، آگاهى كامل از توطئه هاى دشمنان و از نقاط ضعف آسيب پذير شخصى كه مورد حمايت او است را دارد و از همه اينها گذشته، هرگز انتظار و چشم داشتى در مقابل يارى خود ندارد.
مى دانيم اين اوصاف تنها در ذات پاك خداوند جمع است، در حالى كه ياوران ديگر فاقد اين اوصاف اند. علاوه بر اينها اگر كسى بتواند مختصر يارى نسبت به ديگرى كند تنها در اين دنيا است، اما تنها كسى كه در دنيا و آخرت مى تواند يار و ياور انسان باشد خدا است.(1)