آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

واژه «غالِب» از ماده «غلبه» به معنى قهر است و دلالت بر قوّت مي كند و معنا و مفهوم اين وصف الهى این است که زمام عالَمِ اسباب در دست خدا است و آنچه مى خواهد آن مى شود و چون انسان ها به اين حقيقت توجّه ندارند غالباً در عالم اسباب گم مى شوند، از مساعد بودن آنها خوشحال و از نامساعد بودن آنها مأيوس مى گردند، در حالى كه اگر ايمان به غالبيّت و قاهريّت خدا داشته باشند هرگز غبار يأس بر روح آنها نمى نشيند.

واژه «غالِب» از ماده «غلبه» به معنى قهر است و دلالت بر قوّت، شدّت و پيروزمندى مى كند و لذا به افراد گردن كلفت «اَغْلَبْ» مى گويند و «مُغلَّب» به معنى كسى است كه بر دشمنش پيروز شده است.(1) جالب اين كه: هنگامى كه در سوره يوسف، سخن از قاهريّت و غالب بودن خداوند بر همه چيز مى گويد، در ذيل آيه 21 مى فرمايد: «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النّاسِ لايَعْلَمُونَ»؛ (ولى بيشتر مردم نمى دانند!).
آرى نمى دانند كه زمام عالَمِ اسباب در دست خدا است و آنچه خدا مى خواهد آن مى شود و آب و باد و خاك، همه سر بر فرمان اوست و چون به اين حقيقت توجّه ندارند غالباً در عالم اسباب گم مى شوند، از مساعد بودن آنها خوشحال و از نامساعد بودن آنها مأيوس مى گردند، در حالى كه اگر ايمان به غالبيّت و قاهريّت خدا داشته باشند هرگز گَرد و غبار يأس بر صفحه روح آنها نمى نشيند و از پيروزى ها نيز مغرور نمى شوند.
اتفاقاً آيه فوق درباره يوسف(عليه السلام) سخن مى گويد، همان يوسفى كه برادرانش مى خواستند او را نابود كنند، او را زدند، به چاه افكندند و بعداً فروختند، به گمان اين كه تمامى قلب پدر را در اختيار خود بگيرند؛ ولى خدا با دستِ همان برادران كينه توز او را بر تخت قدرت نشاند. آرى يكى از چهره هاى قاهريّت خداوند اين است كه در بسيارى از مواقع، وسائل پيروزى و نجات انسان را با دست دشمنانش فراهم مى سازد. اين، همان حقيقتى است كه غالب افراد نمى دانند.(2)