آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

وسعت عجيب رحمت خدا در احاديث بازتاب گسترده اى دارد. اميرمؤمنان على(ع) می فرمايد: «خداوند نسبت به بندگانش رحيم است و از رحمت او اين است كه يكصد شاخه رحمت آفريده، يكى از آن را بين تمام بندگان تقسيم كرده و به واسطه آن، مردم نسبت به يكديگر مهربانند و مادر نسبت به فرزند خود مهر مى ورزد... در روز قيامت اين رحمت را به نود و نه قسمت ديگر اضافه مى كند و با همه آنها امت پيامبر(ص) را مشمول رحمتش قرار مى دهد». دامنه رحمت الهی آن قدر گسترده است كه در روايت آمده كه در قيامت شيطان هم به رحمت الهی طمع می كند.

وسعت عجيب «رحمت» خداوند عالَم در احاديث اسلامی بازتاب گسترده اى دارد كه چند نمونه زير بازگو كننده اين حقيقت است:
1. در حديثى از اميرمؤمنان على(عليه السلام) آمده است: «اَللهُ رَحيْمٌ بِعِبادِهِ وَ مِنْ رَحْمَتِهِ اَنَّهُ خَلَقَ مِأَة رَحْمَة جَعَلَ مِنْها رَحْمَةً واحِدَةً فى الْخَلْقِ كُلِّهِمْ فَبِها يَتَرَاحَمُ النّاسُ وَ تَرْحَمُ الْوالِدَةُ وَلَدَها... فَاِذا كانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ اَضافَ هذِهِ الرَحْمَةَ الْواحِدَةَ اِلى تِسْع وَ تِسعينَ رَحْمَةً، فَيَرْحَمُ بِها اُمَّةَ مُحَمَّد(صلى الله عليه وآله)»(1)؛ (خداوند نسبت به بندگانش رحيم است و از رحمت او اين است كه يكصد شاخه رحمت آفريده، يكى از آن را بين تمام بندگان تقسيم كرده و به واسطه آن، مردم نسبت به يكديگر مهربانند و مادر نسبت به فرزند خود مهر مى ورزد... در روز قيامت اين رحمت را به نود و نه قسمت ديگر اضافه مى كند و با همه آنها امت پيغمبر اسلام(صلى الله عليه وآله) را مشمول رحمتش قرار مى دهد!).
2. در حديث ديگرى از امام صادق(عليه السلام) مى خوانيم: «اِذا كانَ يَومُ القِيامةِ نَشَر اللّهُ تَعالَى رَحمَتَهُ حَتّى يَطمَعَ اِبْليسُ فى رَحمَتِهِ!»(2)؛ (هنگامى كه روز قيامت مى شود خداوند آن چنان رحمتش را مى گستراند كه حتى ابليس در رحمت او طمع مى كند!).
3. در حديث ديگرى مى خوانيم كه به امام على بن الحسين(عليه السلام) عرض كردند: حسن بصرى مى گويد: «عجب نيست كه گروهى گمراه و هلاك مى شوند، عجب از آنها است كه نجات مى يابند كه چگونه [با اين همه عوامل گمراهى] نجات يافته اند؟!». امام(عليه السلام) فرمود: «ولى من سخن ديگرى مى گويم؛ مى گويم: «لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَى كَيْفَ نَجَى وَ اِنَّما الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ مَعَ سِعَةِ رَحْمَةِ اللهِ؟!»(3)؛ (عجب نيست از كسانى كه نجات مى يابند كه چگونه نجات يافته اند، عجب از كسانى است كه هلاك [و گمراه] مى شوند چگونه با وسعت رحمت خداوند هلاك شده اند؟!)». پروردگارا! از كرم بى پايان تو بعيد نيست كه گوشه اى از اين رحمت وسيع و گسترده ات را شامل حال ما نيز بفرمائى.(4)