آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در سوره «فتح» سخن از اراده خداوند در مورد پاداش و كيفر و سرنوشت انسان ها است و اين‌كه هيچ قدرتى نمى تواند جلو اراده او را در مورد مجازات و پاداش بندگان بگيرد. قرآن مى‌فرمايد: «بگو: هرگاه خدا زيانى براى شما بخواهد، چه كسى مى تواند در برابر او از شما دفاع كند؛ و يا اگر نفعى را اراده كند [چه كسي می تواند مانع گردد؟!] و خداوند آنچه كه انجام مى دهيد آگاه است».

در سوره فتح سخن از اراده خداوند در مورد پاداش و كيفر و سرنوشت انسان ها است، و اشاره به اين حقيقت مى كند كه هيچ قدرتى نمى تواند جلو اراده او را در مورد مجازات و پاداش بندگان بگيرد؛ مى فرمايد: (بگو: هرگاه خدا زيانى براى شما بخواهد، چه كسى مى تواند در برابر او از شما دفاع كند؛ و يا اگر نفعى اراده كند [مانع گردد؟!] و خداوند آنچه كه انجام مى دهيد آگاه است)؛ «قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللهِ شَيْئاً إِنْ أَرادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرادَ بِكُمْ نَفْعاً بَلْ كانَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِير».(1)
عدم شركت شما در ميدان جهاد، يا به خاطر پيشگيرى از حوادث دردناك براى خودتان، يا خانواده هايتان است؛ و يا براى جلب منافع مادى و حفظ اموال. همه اينها به اراده و مشيّت الهى بسته است، و در برابر قدرت او هيچ كس را يارى مقاومت نيست. اين اعتقاد، سبب مى شود كه انسان در انجام وظائف الهى نه از زيانى بترسد و نه از فوت منفعتى؛ چرا كه همه مقدّرات به دست او است. به اين ترتيب بازتاب ايمان به اراده و مشيّت الهى را در اعمال انسان ها و آمادگى براى انجام وظيفه به خوبى مى نگريم.(2)