پاسخ اجمالی:
«اَنْعام» جمع «نَعَم» (بر وزن قَلَم) در اصل از مادّه «نعمت» گرفته شده است. این واژه در زبان عربی ابتدا بر شتر اطلاق می شد زيرا شتر در نزد عرب برترين نعمت بود، اما به تدریج برای اشاره به سایر چهارپایانى كه به چِرا مى روند مانند گاو و گوسفند نیز به کار برده شد.
پاسخ تفصیلی:
«اَنْعام» جمع «نَعَم» (بر وزن قَلَم) در اصل از مادّه «نعمت» گرفته شده است. سپس به شتر اطلاق شده زيرا شتر در نزد عرب برترين نعمت بود. اما به چهار پايان ديگر، مانند گاو و گوسفند نيز اين واژه اطلاق مى شود مشروط بر اينكه شتر نيز جزء آنها بوده باشد.(1)
همچنین جمعى از ارباب لغت تصريح كرده اند كه «نعم» معنى جمعى دارد و مفردى براى آن نيست؛ و «انعام» جمع الجمع است.(2) ابن منظور در لسان العرب مى گويد: «نَعَم» به معنى حيوانى است كه به چرا مى رود سپس از بعضى نقل مى كند كه «نعم» به خصوص شتر گفته مى شود و از بعضى ديگر نقل مى كند كه به شتر و گوسفند گفته مى شود.
«نُعامَة» به معنى شتر مرغ است زيرا به خاطر بزرگى جُثّه شباهت زيادى به شتر دارد. سپس به همين مناسبت به سايبان هايى كه در كوه‌ها، يا غير آن، درست مى كنند و يا پرچم هايى كه در بيابان ها براى پيدا كردن راه نصب مى نمايند «نعامه» گفته شده است. به هر حال معنى نخستينِ واژه «انعام» هر چه بوده، در اطلاقات معمولى به حيواناتى كه به چرا مى روند (گاو و گوسفند و شتر) اطلاق مى شود.(3)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.