پاسخ اجمالی:
«سُبات» از مادّه «سَبْت»، و بر وزن (ثَبْت) به معنی قطع و بريدن گرفته شده؛ و روز شنبه را از اين جهت در لغت عربى «يَوْمُ السَّبْتِ» مى نامند كه روز تعطيل کردن كار به منظور استراحت بوده، و به نظر مى رسد كه اين نامگذارى متأثّر از برنامه هاى يهود است كه شنبه را روز تعطيلى مى دانند.
پاسخ تفصیلی:
«سُبات» از مادّه «سَبْت»، و بر وزن (ثَبْت) به معنی قطع و بريدن گرفته شده؛ و روز شنبه را از اين جهت در لغت عربى «يَوْمُ السَّبْتِ» مى نامند كه روز تعطيل کردن كار به منظور استراحت بوده، و به نظر مى رسد كه اين نامگذارى متأثّر از برنامه هاى يهود است كه شنبه را روز تعطيلى مى دانند.
اين احتمال نيز وجود دارد كه به اعتقاد يهود خداوند آفرينش جهان را از روز يكشنبه آغاز كرد، و بعد از شش روز آفرينش تمام شد؛ و روز شنبه روز پايان خلقت و استراحت بود. ولى مى دانيم اين از اشتباهات بزرگ يهود است، چرا كه وقتى آسمان و زمين و خورشيد و ماه نبود، روز و هفته اى نيز وجود نداشت؛ و اينكه قرآن مى‌گويد: «خدا عالم را در شش روز آفريد»، منظور شش دوران است. از سویی واژه «سبت» به همين مناسبت به معنى استراحت و راحت نيز آمده است.(1)،(2)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.