«سُبات» از مادّه «سَبْت»، و بر وزن (ثَبْت) به معنی قطع و بريدن گرفته شده؛ و روز شنبه را از اين جهت در لغت عربى «يَوْمُ السَّبْتِ» مى نامند كه روز تعطيل کردن كار به منظور استراحت بوده، و به نظر مى رسد كه اين نامگذارى متأثّر از برنامه هاى يهود است كه شنبه را روز تعطيلى مى دانند.
آیه 9 سوره فصلت می فرماید: «زمین در دو روز خلق شده است» و آیه 10 می فرماید: «کوهها، برکات و غذاهای زمین در چهار روز خلق شده است»؛ در دنباله این آیات، آفرینش آسمانها نیز در «دو روز» ذکر شده است. ممکن است گمان شود مجموع اینها هشت روز می شود. امّا باید توجه کنیم که دو روز ذکر شده در آیه 9 نیز بخشی از چهار روز ذکر شده در آیه 10 است؛ به این ترتیب که در دو روز اول زمین آفریده و در دو روز بعدی سایر خصوصیات اضافه شده است. در واقع در آیه 9 سخن از خلقت زمین است و در آیه 10 بحث درباره مجموع مراحل خلقت زمین و آماده سازی آن برای حیات می باشد.
قال الصادق (عليه السلام) :
وَدَّ مَنْ فِي الْقُبُورِ لَوْ أَنَّ لَهُ حَجَّةً وَاحِدَةً بِالدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا
مردگان در گورهايشان آرزو مى کنند: کاش دنيا و آنچه در دنيا هست را داده و به جاى آن پاداش يک حج به آنها داده مى شد.
وسائل الشيعة: 11/110