آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قرآن در اهميّت «پرسش» می فرماید: «فَسئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ»؛ (اگر نمی دانید، از آگاهان بپرسید). جالب اين كه آيه مورد بحث در مورد علماى اهل كتاب است، يعنى حتّى اگر غير مسلمانى در مسأله اى اطّلاعات كافى دارد بايد از او پرسيد و از آگاهى و اطّلاعاتش بهره جست.

براى پى بردن به اهميّت پرسش و پاسخ از منظر قرآن مجيد، كافى است آيه شريفه «فَسئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ»(1) را مورد دقّت قرار دهيم. هر چند «اهل ذكر» در روايات اسلامى به اهل بيت(عليهم السلام) تفسير شده،(2) ولى بى شك منحصر به آن بزرگواران نيست، بلكه از آنجا كه آنها كامل ترين و عالم ترين افراد هستند، به آن بزرگواران تفسير شده است. ضمناً در سؤال كردن نبايد شرم كرد، زيرا ندانستن خجالت ندارد، بلكه ندانستن و نپرسيدن مايه شرم است. جالب اين كه آيه مورد بحث در مورد علماى اهل كتاب است، يعنى حتّى اگر غير مسلمانى در مسأله اى اطّلاعات كافى دارد بايد از او پرسيد و از آگاهى و اطّلاعاتش بهره جست.(3)