آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از نظر لغت «عفت» به باقيمانده چيزي گفته مي‌شود. سپس به حاصل شدن حالتي براي نفس اطلاق شده كه باعث غلبه كردن بر شهوت مي‌شود. مراد از شهوت، معناي عام آن است كه شامل شهوت مال و جاه و شهوت جنسي و ... مي‌شود.

از نظر لغت «عفّت» از عُفَّه و عُفافَه (باقيمانده چيزى) گرفته شده، و به معنى اقتصار و قناعت كردن بر تناول شىء قليل و مختصر است، كه باقيمانده از چيزى است. سپس معنى از اين فراتر رفته و راغب در «مفردات» گويد: «العفَّةُ حُصول حالة لِلنَّفس تمتَنع بها عن غلبة الشهوة»(1)؛ (عفت حاصل شدن حالتى براى نفس است كه امتناع مى كند به سبب آن حالت از غلبه شهوت) و به تعبير ساده حالت كنترل در مقابل شهوات است. وقتى مى گوئيم شهوت، فقط شهوت جنسى مراد نيست؛ بلكه معنى عام مراد است، شهوت مال، جاه، خوردن، تكلم كردن، شهوت جنسى و غيره، عفّت در همه اينها كنترل كننده است.(2)