آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از ويژگى هاى امام و شباهت او در بسيارى از جهات با پيامبران، چنين نتيجه گرفته مى شود كه «امامان معصوم» بايد از سوى خدا تعيين شوند. به تعبير ديگر نه انتخاب مردم در اين زمينه نقشى دارد و نه اجماع امت يا انتصاب از سوى افراد عادى؛ چرا كه ويژگى هايى در امام معتبر است كه جز خدا از آن آگاه نيست و مهمترين آنها همان مقام عصمت و علم مخصوص است كه امام بدون اين دو بال و پر، قادر بر پرواز در فضاى امامت و پيشوايى خلق نيست.

از ويژگى هاى امام و شباهت او در بسيارى از جهات با پيامبران چنين نتيجه گرفته مى شود كه «امامان معصوم»؛ (جانشينان پيامبر) بايد از سوى خداوند تعيين شوند. به تعبير ديگر نه انتخاب مردم در اين زمينه نقشى دارد و نه اجماع امت يا انتصاب از سوى افراد عادى؛ چرا كه ويژگى هايى در امام معتبر است كه جز خدا از آن آگاه نيست و مهمترين آنها همان مقام عصمت و علم مخصوص است كه امام بدون اين دو بال و پر، قادر بر پرواز در فضاى امامت و پيشوايى خلق نيست!
چه كسى مى داند فلان شخص، از گناه و خطا، مصونيت دارد؟ و سيطره آگاهى او بر تمام مسائل تشريع و زندگانى انسان ها ثابت و مسلم است؟
حتى تشخيص ساير صفات ويژه اى كه براى امام شمرده اند براى بسيارى از مردم و گاه همه آنها مشكل است. بنابراين به خوبى مى توان نتيجه گرفت كه: راهى براى «تعيين امام» جز از طريق انتصاب الهى نيست.
اين «انتصاب» از سه راه به اثبات مى رسد:
نخست: از طريق پيامبر(صلى الله عليه وآله) يا امام معصوم پيشين كه جانشين الهى خود را به فرمان حق تعيين كند و او را به همه مردم معرفى نمايد و در واقع او هم در اين مسأله واسطه انتقال فرمان خدا به مردم است.
دوّم: از طريق مشاهده معجزات، آن گونه كه در بحث نبوت این روش معتبر است؛ يعنى انجام خارق عاداتى كه از طاقت بشر بيرون است؛ آن هم توأم با تحدّى و دعوت ديگران به معارضه كه اگر قبول ندارند همانند آن را بياورند.
منتها تحدى در مسأله نبوت در زمينه نبوت است و در مسأله امامت در زمينه امامت. يا به تعبير ساده تر، شخص مدعى امامت دست به انجام خارق عاداتى كه از هيچ انسانى ساخته نيست مى زند و آن را با دعوى امامت همراه مى سازد.
مسلم است چنين خارق عاداتى از سوى خدا به او اعطا شده و خداوند حكيم و عالم و آگاه هرگز اين وسيله را در اختيار مدعى دروغين قرار نخواهد داد.
راه سومى نيز در اينجا وجود دارد و آن جمع آورى قرائن است، يعنى مجموعه صفات و اعمال و ويژگى هايى در كسى ديده شود كه انسان از ملاحظه آنها، يقين پيدا مى كند كه او امام معصوم و پيشواى الهى است. در این جا علم و آگاهى او، به ضميمه ويژگى هاى اخلاقى و صفات انسانى و سوابق و اعمال و سخنان و برنامه ها، دست به دست هم مى دهند و به يقين ثابت مى كنند كه او امام معصوم و جانشين پيامبر(صلى الله عليه وآله) است.(1)