آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«تسويل» در اصل به معناى حاجت و آرزويى است كه نفس انسان را به سوى خود تشويق مى كند، و نیز به معناى تزيين چيزى به گونه اى كه نفس به آن راغب گردد و به معناى نشان دادن زشتى ها در چهره هاى زيبا؛ و سستى توأم با غرور و غفلت آمده است. منظور از تسويلات شيطان، در آيات قرآن، اين است كه زشتى ها را در نظر انسان زيبا نشان دهد، و آدمى را فريب داده و منحرف سازد.

در آیه 25 سوره «محمد» می خوانیم: «انَّ الَّذِيْنَ ارْتَدُّوا عَلى‏ ادْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمْ الْهُدَى‏ الشَّيْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وأَمْلَى‏ لَهُمْ»؛ (كسانى كه بعد از روشن شدن حق به آن پشت كردند، شيطان اعمال زشتشان را در نظرشان زينت داده، و آنها را با آرزوهاى طولانى فريفته است).
«سوّل» و «تسويل» از مادّه «سُؤل» (بر وزن قُرب) در اصل به معناى حاجت و آرزويى است كه نفس انسان را به سوى خود تشويق مى كند، و «تسويل» به معناى تزيين چيزى به گونه اى كه نفس به آن راغب گردد و به معناى نشان دادن زشتى ها در چهره هاى زيبا آمده است.
اين تفسير را راغب در مفردات بيان كرده، در حالى كه از صحاح اللّغة و كتاب العين خليل بن احمد، چنين برمى آيد كه معناى اصلى آن، سستى توأم با غرور و غفلت است؛ و لذا به تزيين امور و دگرگون نشان دادن اشياى نامطلوب به صورت مطلوب، به گونه اى كه انسان در برابر آن فريفته و سست شود، اطلاق گرديده است.
منظور از تسويلات شيطان در آيات قرآن اين است كه زشتى ها را در نظر انسان زيبا نشان دهد و آدمى را فريب داده و منحرف سازد.(1)