آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«غَرُور» (بر وزن شَرور) از مادّه «غُرور» (بر وزن شُعور) در اصل به معناى خدعه و نيرنگ و غفلت در حال بيدارى آمده است؛ و شيطان را از اين جهت «غَرور» گفته اند كه افراد را با نيرنگ و فريب خود از راه بيرون مى برد، و حق و باطل را در نظر آنان دگرگون مى سازد.

در آیه 5 سوره «فاطر» می خوانیم: «يا ايُّها النّاسُ انَّ وَعَدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلا تَعُرَّنَّكُمُ الْحَياةُ الدُّنْيا وَلا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ»؛ (اى مردم وعده خداوند حق است مبادا زندگى دنيا شما را به كَرَم خداوند مغرور سازد!).
«غَرُور» (بر وزن شَرور) از مادّه «غُرور» (بر وزن شُعور) در اصل به معناى خدعه و نيرنگ و غفلت در حال بيدارى آمده است؛ و شيطان را از اين جهت «غَرور» گفته اند كه افراد را با نيرنگ و فريب خود از راه بيرون مى برد، و حق و باطل را در نظر آنان دگرگون مى سازد.
اصولا «غَرور»، هر چيز فريبنده اى است؛ اعم از مال و مقام و شهوت و شيطان، و اگر گاهى فقط به شيطان تفسير مى شود به خاطر اين است كه خبيث ترين فريبندگان است.(1)