آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شفاعت صفت رحمت و مغفرت الهى است که از طریق نفوس کامله و وسائط فیض به شخص گناه کار مى رسد. لذا مثل شفاعتهای دنیوی نیست که مجرم بخواهد خدا را تحت تأثیر قرار دهد تا بخشیده شود.

شفاعت صفت رحمت و مغفرت الهى است که از طریق نفوس کامله و وسائط فیض به شخص گناه کار مى رسد پس اوست که شفیع را به شفاعت بر مى انگیزد و شفات از او شروع مى شود و به مجرم ختم مى گردد نه آنکه از مجرم شروع شود و شفیع خداوند را تحت تأثیر خودش قرار دهد این تصور از آنجا ناشى شده است که شفاعت صحیح و حقیقى را به شفاعتهاى دنیوى قیاس کرده اند.(1)