آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابن تیمیه روایاتى را که مخالف عقاید و آراى اوست بدون آن که سندش را بررسى کند، نسبت جعل یا وضع به آن ها مى دهد و روایاتی را جعلی می داند که بسیارى از علماى عامه آن را نقل و تصحیح کرده اند.

ابن تیمیه روایاتى را که مخالف عقاید و آراى اوست بدون آن که سندش را بررسى کند، نسبت جعل یا وضع به آن ها مى دهد.
او مى گوید: «حدیث: «هو ولیّ کلّ مؤمن بعدی»؛ (او ـ حضرت على(علیه السلام) ـ سرپرست هر مؤمنى بعد از من است). این حدیث، دروغ بر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) است؛ بلکه او در حیات و مماتش ولىّ هر مؤمنى است، و هر مؤمنى نیز ولىّ او در زمان حیات و ممات است».(1)
این در حالى است که بسیارى از علماى عامه؛ همچون ترمذى، نسائى، ابن حبّان، حاکم نیشابورى، طیالسى، احمد بن حنبل و دیگران از طریق جعفر بن سلیمان این حدیث را نقل کرده اند... .(2)
البانى بعد از نقل حدیث «ولایت» مى گوید: «سند آن حسن است و رجال آن رجال ثقات، بلکه رجال شیخین مى باشند غیر از اجلح که همان ابن عبدالله کندى است که در مورد او اختلاف شده است در «تقریب» صدوق شیعى معروفى شده است.
آنگاه مى گوید: اگر کسى بگوید: راوى این شاهد شیعى است، و همچنین در سند اصل حدیث شیعى دیگرى وجود دارد که جعفر بن سلیمان است، آیا این مسأله طعنى در حدیث به حساب نمى آید؟
در پاسخ مى گوییم: هرگز؛ زیرا اعتبار در روایت به صدق و حفظ است، و اما مذهب اش بین او و بین پروردگارش مى باشد و خداوند حسابرس او است. و لذا مشاهده مى کنیم که صاحب صحیح بخارى و مسلم و دیگران از بسیارى از مخالفین که مورد وثوق بوده اند روایت نقل کرده اند؛ همچون خوارج و شیعه و دیگران...
آنگاه مى گوید: با این حال، من نمى دانم چرا ابن تیمیه این حدیث را تضعیف کرده است، و از نظر من وجهى براى آن نمى بینم جز سرعت و مبالغه داشتن در ردّ بر شیعه...».(3)
او حدیثى را از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «یقول الله تعالى من عادى لى ولیاً فقد بارزنى بالمحاربة» و آن را به ابوهریره نسبت داده است. و گفته که این حدیث که در صحیح بخارى آمده است(4) را بخارى از ابوهریره نقل نکرده بلکه طبرانى از ابى امامه نقل کرده است.
و نیز از ترمذى نقل کرده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «لولم ابعث لبعث عمر»،(5) در حالى که این حدیث از ترمذى نقل نشده بلکه ابن عدى آن را نقل کرده و سندش را به جهت وجود زکریا بن یحیى در طریق آن تضعیف کرده است.
و نیز ابن جوزى آن را در «الموضوعات» که مختص به روایات جعلى است آورده است.
او در کتاب «الزیارة» مى گوید: «عبدالله بن حسن بن حسین بن على بن ابى طالب شخصى را دید که رفت و آمد به طرف قبر پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى کند...»(6) حسن بن حسین بن على بن ابى طالب(علیهم السلام) است، که موصوف به حسن مثنّى است.
همچنین وى بعد از تصحیح صدر و ذیل حدیث غدیر مى گوید: «این مطلب را که دانستى حال باید بگویم که انگیزه من بر تفصیل دادن کلام درباره این حدیث و بیان صحت آن این بود که مشاهده کردم شیخ الاسلام ابن تیمیه جزء اول این حدیث را تضعیف کرده و جزء دوم را گمان کرده که باطل است، و به نظر من، این از مبالغه و تسریع او در تضعیف احادیث است قبل از آن که طرق آن را جمع کرده و در آن دقت کند...»(7).(8)