آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در منابع اهل سنت روایاتی دربارۀ دشمنی پیامبر(ص) با دشمنان اهل بیت(ع) آمده است. ابو سعید خدری می گوید:  زمانی که علی(ع) با فاطمه (ع) ازدواج کرد، پیامبر(ص) به مدت چهل صبح بر در خانۀ آنان می ایستاد و می فرمود: «من دشمن آن کسی هستم که با شما دشمنی کند و دوست آن کسی هستم که با شما دوستی کند».
هم چنین سلمان از پیامبر(ص) نقل مى‏ کند که: «اى سلمان هر کس که دخترم فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود و هرکس که بغض و دشمنى فاطمه را در دل داشته باشد در آتش جاى خواهد گرفت».

در منابع اهل سنت روایاتی دربارۀ دشمنی پیامبر(صلی الله علیه وآله) با دشمنان اهل بیت(علیهم السلام) آمده است که در اینجا به برخی از این روایات اشاره می کنیم:

ابو سعید خدری می گوید: زمانی که علی(علیه السلام) با فاطمه (علیها السلام) ازدواج کرد، پیامبر(صلی الله علیه وآله) صبحگاهان -به مدت چهل روز- بر در خانۀ آنان می ایستاد و می فرمود: «أنا حربٌ لمن حاربتم و سلمٌ لمن سالمتم»؛ (من دشمن آن کسی هستم که با شما دشمنی کند و دوست آن کسی هستم که با شما دوستی کند).(1)

زید بن ارقم مى‏ گوید: «کنت عند رسول‏ اللَّه(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) جالسا، فمرت فاطمه(علیهاالسلام)، و هى خارجة من بیتها الى حجرة نبى اللَّه(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) و معها ابناها: الحسن و الحسین، و على فى آثارهم، فنظر الیهم النبى(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) فقال: من احب هولاء فقد احبنى، و من ابغضهم فقد ابغضنى»(2)؛ (یعنى من نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) نشسته بودم که فاطمه - در حالى که حسن و حسین با او بودند و على نیز در پى آنان روان بود- از خانه‏ ى خود به سوى حجره‏ ى پیامبر(صلی الله علیه وآله) آمدند. رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمود: هر کس که اینها را دوست بدارد مرا دوست داشته و هرکس که با اینان دشمنى ورزد با من دشمنى نموده است).

و نیز جناب سلمان از پیامبر(صلى اللَّه علیه و آله و سلم) نقل مى‏ کند که حضرت فرمود: «یا سلمان من أحبّ فاطمه بنتى فهو فى الجنه معى، و من أبغضها فهو فى النار...»(3)؛ (یعنى اى سلمان هر کس که دخترم فاطمه را دوست بدارد در بهشت با من خواهد بود و هرکس که بغض و دشمنى فاطمه را در دل داشته باشد در آتش جاى خواهد گرفت...).

همچنین ابن عباس می گوید: روزی رسول خدا (صلی الله علیه وآله) دست به سوی آسمان بلند کرد و فرمود: «اللهم انی اشهدک انی محب لمن احبهم ومبغض لمن ابغضهم، سلم لمن سالمهم، حرب لمن حاربهم، عدو لمن عاداهم، ولیّ لمن والاههم»؛ (یعنی خدایا شاهد باش که من دوستدار کسی هستم که اینان ( علی، فطمه، حسن و حسین) را دوست بدارد و دشمن کسی هستم که با آنان دشمنی کند، هر کس که با آنان سازش کند با او سازش می کنم و هر کس که با آنان بجنگد با او می جنگم، با هر کس که با آنان دشمنی کند دشمنی می کنم و باهر کس که آنان را دوست و ولیّ خود بداند دوست هستم).(4)