آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طبق روایات، اسارت اهل بیت امام حسین و حرکت دادنشان به طرف شام از مسلمّات تاریخ است و جاحظ می گوید: جنایاتی که یزید مرتکب آن شد؛ از قبیل قتل حسین، به اسارت بردن اهل بیتش و چوپ زدن به دندانها و سر مبارکش و... همگی دلالت بر قساوت قلب و نفاق او از ایمان دارد و او فاسق و ملعون است و هر کس از ملعون دفاع کند خودش نیز ملعون است.

ابن تیمیه مى گوید: «یزید حریمى از حسین را به اسیرى نگرفت، بلکه اهل بیت او را اکرام نمود».(1)

در پاسخ باید گفت:

اوّلا: طبق روایات، اینکه اهل بیت امام حسین(علیه السلام) بعد از واقعه عاشورا به اسارت درآمده و به طرف شام حرکت داده شده اند از مسلمّات است.

ثانیاً: چگونه ابن تیمیه می گوید: یزید اهل بیت امام حسین(علیه السلام) را اکرام نموده در حالی که در تاریخ از اکرام یزید به اهل بیت خبری وجود ندارد و تنها از ظلم و جنایات او نسبت به امام حسین(علیه السلام) و اهل بیت گرامیش سخن گفته شده است.

برای روشن شدن مطلب به نمونهایی از این روایات اشاره می کنیم:

طبرى و دیگران نقل کرده اند: «هنگامى که اسرا را بر یزید وارد کردند یحیى بن حکم با خواندن دو بیت ابن زیاد را بر این عمل توبیخ و سرزنش کرد ... ولى یزید مشت محکمى به سینه او زد و به او گفت: ساکت باش!».(2)

ابن اثیر مى نویسد: «اهل بیت (امام) حسین(علیه السلام) هنگامى که به کوفه رسیدند ابن زیاد آنان را حبس نمود و خبر آن را بر یزید فرستاد ... آن گاه نامه اى از طرف یزید به ابن زیاد فرستاده شد و در آن امر نمود اسرا را به طرف شام ارسال دارد ...»(3).

و همچنین جاحظ می گوید: «جنایاتی که یزید مرتکب آن شد؛ از قبیل قتل حسین، به اسارت بردن اهل بیتش و چوپ زدن به دندانها و سر مبارکش و ... همگی دلالت بر قساوت قلب و نفاق او از ایمان دارد و او فاسق و ملعون است و هر کس از ملعون دفاع کند خودش نیز ملعون است».(4).(5)