آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

با مراجعه به روایات پى خواهیم برد که رسول خدا(ص) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان حضرت على(ع) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت ایشان را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. مانند؛ «دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنا زاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت»، «فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید، پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست»، «هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد» و... .

با مراجعه به روایات پى خواهیم برد که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) صفات و خصوصیاتى را براى دشمنان حضرت على (علیه السلام) ذکر فرموده اند، که مقام و فضیلت ایشان را نسبت به دیگران به اثبات می رساند. اینک به برخى از آنها اشاره مى کنیم:
ابن عباس از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت کرده که خطاب به حضرت على(علیه السلام) فرمود: «لایبغضک من العرب إلاّ دعیّ و لا من الانصار إلاّ یهودی ولا من سائر الناس إلاّ شقیّ»(1)؛ (دشمن ندارد تو را از عرب مگر زنازاده، و از انصار مگر یهودى و از سایر مردم مگر انسان با شقاوت).
ابن عساکر از ثابت و او از انس نقل کرده که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) على را در روز خیبر معرفى کرد و فرمود: «... یا ایّها الناس! إمتحنوا أولادکم بحبّه، فإنّ علیّاً لایدعو إلى ضلالة، و لا یبعد عن هدى، فمن أحبّه فهو منکم و من أبغضه فلیس منکم»؛ (اى مردم! فرزندان خود را با حبّ على امتحان نمایید؛ زیرا على شما را دعوت به ضلالت نمى کند و از هدایت دور نمى نماید. پس هر فرزندى که او را دوست بدارد او از شما است و هر فرزندى که او را دشمن بدارد از شما نیست.)
انس بن مالک مى گوید: بعد از خیبر کسى بود که فرزند خود را بر شانه اش سوار مى کرد، آن گاه در بین راه على مى ایستاد و چون نظرش به حضرت مى افتاد بچه را رو به او کرده و مى گفت: اى فرزندم! آیا این مردى که مى آید را دوست دارى؟ اگر بچه مى گفت: آرى، او را مى بوسید و اگر مى گفت: خیر، او را بر زمین مى زد و به او مى گفت: برو به مادرت ملحق شو، و پدرت را به اهل مادرت ملحق مکن; زیرا من به فرزندى که على بن ابى طالب را دوست ندارد احتیاج ندارم(2).
امیرالمؤمنین(علیه السلام) در حدیثى مى فرماید: «والّذی فلق الحبّة و برأ النسمة، إنّه لعهد النبیّ الأمیّ إلیّ: إنّه لایحبّنى إلاّ مؤمن و لایبغضنى إلاّ منافق»(3)؛ ( قسم به کسى که دانه را شکافت و مردم را به خوبى خلق کرد، همانا عهدى است از جانب پیامبر امّى به من که دوست ندارد مرا مگر مؤمن و دشمن ندارد مرا مگر منافق).
امّ سلمه مى گوید: رسول خدا(صلى الله علیه وآله) همیشه مى فرمود: «لایحبّ علیّاً منافق و لایبغضه مؤمن»(4)؛ (هیچ گاه منافق على را دوست ندارد و مؤمن نیز او را دشمن ندارد).
ابوذر غفارى مى گوید: «ماکنّا نعرف المنافقین على عهد رسول الله(صلى الله علیه وآله) إلاّ بثلاث: بتکذیبهم الله و رسوله، والتخلّف عن الصلاة، و بغضهم علی بن أبی طالب»(5)؛ (ما منافقین را در عهد رسول خدا(صلى الله علیه وآله)تنها با سه خصلت مى شناختیم: به تکذیب خدا و رسول و تخلّف از نماز و بغض على بن ابى طالب).
ابوسعید خدرى مى گوید: «کنّا نعرف المنافقین نحن معشر الأنصار ـ ببغضهم علیّاً»(6) ؛ (ما جماعت انصار، منافقین را با دشمنى على مى شناختیم).
ابوسعید خدرى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) نقل کرده که فرمود: «لایبغض علیّاً إلاّ منافق أو فاسق أو صاحب دنیا»(7)؛ (على را به جز منافق یا فاسق یا دنیاطلب دشمن ندارد).(8)