آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شیعه امامیه روایاتى را از حضرات معصومین و ائمه نقل کرده اند که مضمون آن دلالت براین دارد که مصداق «أولى الأمر» در آیه 59 سوره نساء مبنی بر وجوب اطاعت از آنها، اهل بیت هستند، این روایات برخى متواتر و برخى صحیح السند مى باشند و پیام آنها همسو با دلالت آیات قرآن است؛ از این رو این احادیث تلقى به قبول شده اند.

شیعه امامیه روایاتى را نقل کرده اند که مضمون آن دلالت براین دارد که مصداق «أولى الأمر» اهل بیت(علیهم السلام) هستند، این روایات برخى، متواتر و برخى، صحیح السند مى باشند؛ پیام این احادیث همسو با دلالت آیات قرآن است; از این رو این احادیث تلقى به قبول شده اند.
در اینجا به چند نمونه از آن روایات اشاره مى کنیم:
امام باقر(علیه السلام) در ذیل آیه «أطیعُو اللّه وَأطیعُوا الرَسوُل وَ أولى الأمْرِ مِنْکم» (1)؛ (اى کسانى که ایمان آوردید، اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر(خدا) و پیشوایان (معصوم) خود را). فرمود: «إیّانا عنى خاصّة، أمَرَ جمیع المؤمنین إلى یوم القیامة بطاعتنا»(2)؛ (خداوند تنها ما را اراده کرده است و به تمام مؤمنان دستور داده تا روز قیامت از ما اطاعت کنند.)
جابر مى گوید: چون خداوند آیه «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللهَ وَ...» را بر پیامبرش محمّد(صلى الله علیه وآله) نازل کرد، گفتم: اى رسول خدا! خدا و رسولش را شناختیم، اولى الامرى که خداوند اطاعتشان را با اطاعت خود مقرون کرده چه کسانى اند؟ فرمود: آنان جانشینان من و پیشوایان مسلمین پس از من هستند. نخستین آنان على بن ابى طالب است سپس حسن، بعد حسین، پس على بن الحسین و محمّد بن على است، که در تورات به نام «باقر» معروف است. تو اى جابر! وى را خواهى دید و چون او را ملاقات کردى سلام من را به او برسان. سپس صادق جعفر بن محمّد، موسى بن جعفر، على بن موسى، محمّد بن على، على بن محمّد و حسن بن على است. سپس آن کسى که نامش محمّد و کینه اش حجّت خدا در زمین و بقیة الله در بین بندگان است. وى فرزند حسن بن على است. خداوند بلند مرتبه، شرق و غرب را به دست او مى گشاید....»(3)
امام رضا(علیه السلام) در تفسیر «اولى الامر» در ذیل آیه فرمود: «الأئمّة من ولد علیّ وفاطمة(علیهما السلام)إلى أن تقوم الساعة»(4)؛ (أولى الأمر، امامانى از فرزندان على و فاطمه(علیهما السلام) تا روز قیامت هستند.)
امام باقر(علیه السلام) ضمن آن که «اولى الامر» را به اهل بیت پیامبر(علیهم السلام) تفسیر مى کند و اطاعت آن ها را با اطاعت خدا یکسان مى شمارد، مى فرماید: «وهم المعصومون المطهرّون الّذین لا یذنبون ولا یعصون... ولا یفارقون القرآن ولا یفارقهم»(5)؛ (آنان معصومان پاکند، مرتکب گناه نمى شوند و معصیت نمى کنند... از قرآن جدا نمى شوند و قرآن از آنان جدا نمى شود.)
در خطبه اى از امام حسن(علیه السلام) نیز پس از بیعت مردم با ایشان چنین روایت شده است: «... فأطیعونا فإنّ طاعتنا مفروضة إذ کانت بطاعة الله مقرونة، قال الله ـ عزّ وجلّ ـ أَطِیعُوا اللهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الاَْمْرِ مِنْکُمْ»(6) «پس ما را اطاعت کنید، اطاعت از ما واجب است چون به اطاعت خدا و رسولش مقرون شده است. خداوند بلند مرتبه مى فرماید: «اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر را و أولى الأمر خود را.»(7)