آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ذهبى در کتاب ميزان الاعتدال، سالم را از ثقات تابعين شمرده و يادآور مى شود: احاديثى که او از نعمان بن بشير و از جابر نقل کرده، در صحيح بخارى و صحيح مسلم موجود است. او حديثى از على(ع) نقل کرده که نسايى و ابوداود نيز در سنن خود ذکر کرده اند. وى در سال 98 به هنگام زمامدارى سليمان بن عبدالملک از دنيا رفت.

سالم بن ابى الجعد اشجعى کوفى، برادر عبید، زیاد، عمران و مسلم مى باشد.
ابن سعد، در طبقات، جزء ششم، صفحه 203 همه اینان را یاد نموده و هنگامى که به شرح حال مسلم مى پردازد، مى گوید: ابوالجعد شش پسر داشت که دوتاى آنها یعنى سالم و عبید شیعه بودند، دو نفر آنها نیز عقیده مرجئه را پذیرفتند و دو نفر دیگر نیز به نظریه خوارج معتقد گردیدند. پدرشان، همواره، به آنها مى گفت: پسرانم! چه شده که خداوند بین شما اختلاف انداخته است؟(1)
گروهى از اعلام و بزرگان به تشیع سالم بن ابى الجعد تصریح نموده اند. ابن قتیبه، در کتاب معارف، صفحه 206، وى را از رجال شیعه به شمار آورده است.
شهرستانى در کتاب ملل و نحل، نیز او را از رجال شیعه مى داند.
ذهبى در کتاب میزان الاعتدال(2)، سالم را از ثقات تابعین شمرده و یادآور مى شود: احادیثى که او از نعمان بن بشیر و از جابر نقل کرده است، در صحیح بخارى و صحیح مسلم موجود است.
و نیز احادیثى که وى از انس بن مالک و کریب نقل کرده است، در صحیح بخارى و صحیح مسلم مى بینیم که بر متتبعان مخفى نیست.
ذهبى مى گوید: احادیثى را که این شخص از عبداللّه بن عمرو و ابن عمر نقل کرده است، در کتاب صحیح بخارى مشاهده مى کنیم.
احادیثى که او از ام درداء نقل نموده است، در صحیح بخارى وجود دارد. و در صحیح مسلم نیز احادیثى را که او از معدان بن ابى طلحه و پدرش نقل کرده است، مى یابیم. روایاتى که اعمش، قتاده، عمرو بن مرّه، منصور و حصین بن عبدالرحمن، از او فرا گرفته اند، در صحیح مسلم و صحیح بخارى موجود است.
او حدیثى از على(علیه السلام) نقل کرده است که نسایى و ابوداود نیز، در سنن، خود ذکر کرده اند.
وى در سال 97 یا 98 به هنگام زمامدارى سلیمان بن عبدالملک از دنیا رفت و نیز گفته شده است که در سال 100 یا 101، هنگام حکومت عمر بن عبدالعزیز رخت از جهان بر بسته است(و اللّه أعلم).(3)