آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شیعه چنین سخنى را نمى گوید؛ بلکه گوینده این سخن کسى است که چنین تهمتی را به آنان نسبت مى دهد تا آنان را لکّه دار سازد؛ زیرا درباره زنان آزاده خاندان نبوّت با وجود اینکه زیور آلات و سرپوششان به غارت رفت، هیچ شیعه اى باور ندارد که آنان در طول اسارت عریان بودند و گرفتار خوارى و ذلت شدند، زیرا محبّت پروردگار نسبت به آنها مانع پدید آمدن چنین وضعیّت و حالتى براى آنان بوده است.

ابن کثیر مى گوید: برخى از شیعیان بر این باورند : کوهان شتر خراسانى در روز اسارتِ زنان شریف خاندان وحى در کربلا روییده است تا عورت هاى آنان را بپوشاند. و آنگاه به نقد این سخن پرداخته آن را تکذیب مى کند(1) .
در پاسخ مى گوییم: فکر نمى کنیم در میان شیعه سفیهى باشد که گمان کند کوهان شتران چه خراسانى چه عربى پس از پیشامد کربلا پدید آمده است. بدون شکّ شیعه چنین سخنى را نمى گوید; بلکه گوینده این سخن کسى است که چنین تهمت ناروایى را به آنان نسبت مى دهد و هدفش این است که آنان را با این خرافات و هزیان گویى ها لکّه دار سازد; زیرا درباره زنان آزاده خاندان نبوّت با وجود اینکه زیور آلات و جامه ها و سرپوش و تن پوششان به غارت رفت ، هیچ شیعه اى باور ندارد که آنان در طول اسارت عریان بودند و گرفتار خوارى و ذلت شدند، هرگز چنین نبوده است; زیرا محبّت پروردگار نسبت به آنها مانع پدید آمدن چنین وضعیّت و حالتى براى آنان بوده است .
آرى، براى آنان مصائب و بلاها و گرفتارى ها و ناگوارى هایى در راه جهاد پیش آمد، آن گونه که براى مردانشان پیش آمد; ولى چنین پیشامدهایى که براى خدا و در راه خدا و در محضر خدا، براى مجاهد فى سبیل الله رخ مى دهد ، نه تنها خوارى نیست ، بلکه نشان افتخار و مایه سربلندى است . از این رو آن بانوان با سعادت ، هم گام با مردانشان در این نهضت مقدّس شرکت کردند، نهضتى که از افتضاحات و نقشه هاى خائنانه و تصمیمات سوء اُمویان علیه دین و مسلمانان ، پرده برداشت چرا که آنان در پس پرده و ذهن پلیدشان تصمیم داشتند جامعه دینى را به دوران جاهلیّت بازگردانند. و این است معناى این سخن: «دین الإسلام محمّدىّ الحدوث ، حسینىّ البقاء» (همانا دین اسلام پدید آمدنش محمّدى بود ، ولى ماندگاریش حسینى است). و این حقیقتى ماندگار و استوار بر براهین است ، لکن ابن کثیر و امثال او که روح اُموى را یدک مى کشند ، شیعیان حسین(علیه السلام) را برنمى تابند و با تمام توان با انواع دروغ ها و تهمت هاى دردناک بر آنان مى تازند .(2)